Giuletta Sprint Zagato یا SZ، بدون شک یکی از جذاب ترین آلفارومئوها، بیش از همه برای برنده شدن طراحی شده است.

مجموعه محبوب آلفارومئو جولیتا در سال 1954 با ارائه کوپه اسپرینت آغاز شد، این سدان تا قبل از ونتاج بعدی ظاهر نشد. مدل Veloce با عملکرد بهبود یافته دنبال شد و جولیتا SV زیرک به سرعت شهرت رشک‌انگیز در رقابت به دست آورد که برجسته‌ترین پیروزی‌های آن از جمله برد کلاس Grand Touring در Mille Miglia در سال 1956 بود.

 با این حال، برای بهره‌برداری از پتانسیل کامل مدل، بدنه‌های سبک‌تر و آیرودینامیک‌تر ضروری تشخیص داده شد که منجر به توسعه جولیتاهای نهایی، Sprint Speciale  (SS) و Sprint Zagato (SZ) شد که هر دو بر روی پلتفرم شاسی کوتاه اسپایدر و نیرومند بودند که شامل نسخه 116 اسب بخاری آلفارومئو کلاسیک 1.3 لیتری چهار سیلندر DOHC.

کوپه اسپرینت زاگاتو که به‌عنوان یک خودروی رقابتی خالص طراحی شده بود، بدنه‌ای آلومینیومی سبک‌تر دریافت کرد و تخصص سازنده خود را در سبک بودن در تمام جزئیات به نمایش گذاشت و وزن باورنکردنی تنها 785 کیلوگرم را عامل اصلی دانست.

 با حداکثر سرعت 200 کیلومتر در ساعت، SZ به مراتب سریعترین جولیتا بود و حتی امروز، تعداد کمی از 1300 سی سی قادر به رقابت با چنین عملکردی هستند.

هندلینگ و چابکی SZ آن را به یک خودروی عالی برای راننده تبدیل کرده است. در پیست، ثابت کرد که شکست ناپذیر است و اسپرینت زاگاتو، واجد شرایط برای طیف گسترده ای از رویدادهای تاریخی، همچنان رقیبی است که در مسابقات تاریخی قابل محاسبه است.

دو سری از اسپرینت زاگاتو بین سال‌های 1959 و 1962 ساخته شد، سری دوم خودروها (SZ2) با بدنه کشیده‌تر و آیرودینامیک‌تر با بدنه کوتاه‌شده‌ای از نوع Kamm متمایز می‌شود که نام مستعار آن را “coda trunca” (دم کوتاه) به این مدل داده است (در زبان ایتالیایی).

 SZ جدید به استثنای ترمزهای دیسکی Girling در جلو، مشابه نسخه قبلی باقی ماند. شاسی بلندهای SZ از 001 تا 217 کار می کنند، در مجموع 217 خودرو از آنها تخمین زده می شود که 44 مورد از آخرین نسخه با عنوان SZ2 coda مختصر شده هستند. این خودرو با ترمزهای دیسکی جلو مانند تعداد انگشت شماری از SZ2 مجهز بود که موتور 750 Veloce 1290 سی سی روی آن سوار است.